Zasady jakie muszą przestrzegać pracodawca oraz pracownik w Czechach, a także prawa jakie im przysługują – zostały tak jak w Polsce – określone w Kodeksie Pracy. Natomiast wszelkie szczegóły dotyczące stosunku pracy, zostają zawarte w umowie o pracę, którą należy sporządzić w formie pisemnej. Pracownik i pracodawca mogą wzajemnie ustalić warunki pracy, zatem pracownik może negocjować podczas rozmowy z przyszłym pracodawcą, lecz ostateczne spisane słowo, zależy od decyzji pracodawcy.
Jakie informacje muszą znaleźć się w spisanej umowie o pracę?
Przede wszystkim informacje dotyczące rodzaju wykonywanej pracy, miejsca, gdzie ma być praca wykonywana oraz daty stanowiącej datę rozpoczęcia stosunku pracy. W umowie powinny znaleźć się także szczegółowe informacje dotyczące praw i obowiązków, które wynikają ze stosunku pracy. Jeśli nie zostały spisane w umowie, pracodawca zobligowany jest przekazać je pracownikowi w formie pisemnej, najpóźniej do miesiąca licząc od dnia rozpoczęcia stosunku pracy.
Czas, w którym następuje okres próbny nie może przekroczyć trzech kolejno następujących po sobie miesięcy, a w przypadku stanowiska kierowniczego nie może przekroczyć sześciu miesięcy. Okres próbny liczy się również od dnia w którym nastąpił stosunek pracy. Warto zaznaczyć, że okres próbny nie może ulec wydłużeniu.
Czas trwania stosunku pracy może zostać ściśle określony – wówczas mamy do czynienia z umową na czas określony. Inną możliwością jest umowa na czas nieokreślony. Jeśli umowa nie zawiera zapisu dotyczącego okresu próbnego, wówczas traktuje się ją jako umowę na czas nieokreślony.